هر کودکی حق حیات دارد، مرگ نوزادان یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی است که نسبت به آن غفلت شده است. در کشور ما سالیانه ۲۰۰۰۰ نوزاد فوت می کنند، که اگربرآورد مرده زایی را به آن اضافه کنیم، مرگهای حول وحوش تولد(از هفته ۲۲ حاملگی تا پایان ۲۸ روزگی) بیش از ۳۵۰۰۰ نفر خواهد شد.
مرگهای حول و حوش تولد سومین عامل شایع ازدست رفتن سالهای عمر(تمام سنین) درکشورهستند.
کمترین میزان مرگ نوزاد در سال ۲۰۰۰ مربوط به کشور ژاپن است که ۲ در هزار تولد زنده است در حال حاضر میزان مرگ نوزاد در کشور ۳/۱۸ در هزار تولد زنده (DHS سال ۱۳۷۹) می باشد. علیرغم اینکه در طی ۱۵ سال گذشته میزان مرگ شیرخواران و کودکان زیر ۵ سال کاهش یافته است،  اما  میزان مرگ نوزادان تقریباً ثابت باقی مانده است و بتدریج سهم آن درمرگ کودکان زیر ۵ سال کشور در حال افزایش است. بطوریکه مرگ نوزادان در کشور حدود۵۰ درصد مرگ زیر ۵سال را بخود اختصاص می دهد. بنا بر این با طراحی برنامه های مناسب برای کاهش مرگ نوزادان در کنار تداوم برنامه های مراقبت از کودکان زیر ۵ سال میتوان بار بیماریهای شایع کشور را تغییر داد.

یکی از تعهدات کشورمان در صحنه بین المللی کاهش میزان مرگ کودکان زیر ۵ سال تا سال ۲۰۱۵به دو سوم  میزان آن در سال ۱۹۹۰ است. (Millennium Development Goals)

4گروه عمده بیماریها و اختلالات  زیر بترتیب شیوع، علل و عوامل مرگ نوزادان رادر کشور نشان میدهند:
۱-  زایمان زودرس(prematurity) وتولد نوزاد کم وزن(LBW) 71 درصد از علل مرگها
۲-  ناهنجاری های مادرزادی ۱۳ درصد از علل مرگها
۳-  صدمات زایمانی (آسفیکسی، خونریزی داخل مغزی) ۱۰ درصد از علل مرگها
۴-  عفونت ۶ درصد از علل مرگها